تصمیمگیری چند شاخصه
ناعمه زرین پور؛ محسن امیری؛ محمد هادی نعمت الهی
چکیده
صنعت ساخت و ساز سبز در پی توسعه شهرنشینی، رشد جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای سازههایی با پایداری بیشتر و سازگار با محیط زیست به وجود آمده است و با توجه به مزایایی نظیر صرفهجویی در مصرف انرژی و منابع، انتشار کمتر گازهای گلخانهای و بهینهسازی سلامت ساکنین ساختمان به سرعت گسترش یافته است. توسعه و برنامهریزی شهری مبتنی بر ساختمانهای ...
بیشتر
صنعت ساخت و ساز سبز در پی توسعه شهرنشینی، رشد جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای سازههایی با پایداری بیشتر و سازگار با محیط زیست به وجود آمده است و با توجه به مزایایی نظیر صرفهجویی در مصرف انرژی و منابع، انتشار کمتر گازهای گلخانهای و بهینهسازی سلامت ساکنین ساختمان به سرعت گسترش یافته است. توسعه و برنامهریزی شهری مبتنی بر ساختمانهای سبز نسبت به ساختمانهای عادی بسیار پیچیدهتر است و به همین دلیل برنامهریزی دقیق و جامع برای شناسایی عوامل ایجاد ریسک در موفقیت پروژههای ساختمانهای سبز ضروری به نظر میرسد. این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک ساختمانهای سبز بر اساس یک مطالعه موردی در شهر شیراز انجام شده است. در این راستا، بر اساس نظرات تیم خبرگان متشکل از مهندسین مشاور، طراحان، مجریان، پیمانکاران و همچنین پیشینه پژوهش، 17 عامل به عنوان مهمترین عوامل در ریسک ساختمانهای سبز شناسایی و در پنج گروه سیاستها و استانداردها، عوامل اقتصادی، عوامل زیستمحیطی، عوامل مدیریتی و عوامل فنی و کیفیت طبقهبندی شده است. ارتباط بین عوامل ریسک و زیرمعیارهای آن با روش دیمتل بررسی و سپس با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکهای(ANP) رتبهبندی عوامل ریسک صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که قوانین دولتی و مراحل تصویب پیچیده، تاخیر پروژه، فقدان بیمه خاص برای مراحل ساخت ساختمان سبز و عدم برآورد دقیق میزان بازده سرمایه گذاری به ترتیب از مهمترین عوامل ریسک در ساختمانهای سبز است که باید طراحان سیستم شهری با تمرکز بر آنها، موفقیت صنعت نوظهور ساخت و ساز سبز در شهرها را افزایش دهند.